Ενδοτοιχωματικά ινομυώματα και γονιμότητα
Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι της μήτρας.
Σχεδόν 70% των γυναικών μέχρι την ηλικία των 50 ετών θα αναπτύξουν κάποιο ινομύωμα. Περίπου 25% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας θα εμφανίσουν συμπτώματα, που σχετίζονται με την έμμηνο ρύση (μηνορραγίες, δυσμηνόρροια) ή με το μέγεθος του ινομυώματος (πίεση, αίσθημα βάρους).
Τα ινομυώματα, ανάλογα με τη θέση, το μέγεθος και τον αριθμό τους, ενδέχεται να επηρεάζουν αρνητικά τη γονιμότητα ή και να μην έχουν καμιά επίδραση. Γενικά, πιστεύεται ότι ινομυώματα που διαταράσσουν τη μορφολογία της ενδομητρικής κοιλότητας σχετίζονται με υπογονιμότητα και αποβολές παρεμβαίνοντας στην εμφύτευση και στην ανάπτυξη του εμβρύου. Επιπλέον τα ινομυώματα μπορούν να διαταράξουν τη ροή του αίματος προς το μυομήτριο και το ενδομήτριο και να τροποποιήσουν τη συσταλτικότητα της μήτρας και τη λειτουργία του ενδομητρίου σε μοριακό επίπεδο. Τα υπορογόνια ινομυώματα, τα οποία μεγαλώνουν έξω από το σώμα της μήτρας φαίνεται να μην έχουν αρνητική επίδραση στη γονιμότητα. Η επίδραση των ενδοτοιχωματικών ινομυωμάτων στην αναπαραγωγική ικανότητα είναι διφορούμενη.
Μια μεγάλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BJOG το 2017, εκτίμησε την επίπτωση των ενδοτοιχωματικών ινομυωμάτων, που δε μεταβάλλουν τη μορφολογία της ενδομητρικής κοιλότητας στην έκβαση γυναικών που υποβλήθηκαν σε εξωσωματική γονιμοποίηση.
Στη μελέτη περιελήφθησαν 163 γυναίκες που διαγνώστηκαν με ενδοτοιχωματικά ινομυώματα, τα οποία δεν επηρέαζαν τη μορφολογία της ενδομητρικής κοιλότητας. Αυτό επιβεβαιώθηκε με υστεροσαλπιγγογραφία ή με υστεροσκόπηση. Ως ομάδα ελέγχου χρησιμοποιήθηκαν 326 γυναίκες που δεν εμφάνιζαν ινομυώματα κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο και υπήρχε αντιστοιχία των γυναικών των δυο ομάδων ως προς την ηλικία, τα επίπεδα της FSH, την ημέρα της εμβρυομεταφοράς και τον αριθμό των εμβρύων που μεταφέρθηκαν.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν:
• Το ποσοστό κλινικής εγκυμοσύνης (32,5% στις γυναίκες με ινομυώματα έναντι 42,6% στις γυναίκες χωρίς ινομυώματα) και το ποσοστό των γεννήσεων παιδιών (26,9% έναντι 37,4%) ήταν χαμηλότερο στις γυναίκες με ινομυώματα έναντι εκείνων χωρίς ινομυώματα.
• Η συχνότητα επίτευξης εγκυμοσύνης και των γεννήσεων παιδιών ήταν αντίστοιχες σε γυναίκες με ένα μόνο ινομύωμα και σε γυναίκες χωρίς ινομύωμα, αλλά ήταν σημαντικά χαμηλότερη σε γυναίκες με 2 ή περισσότερα ινομυώματα συγκριτικά με γυναίκες χωρίς ινομυώματα.
• Ινομυώματα μικρότερα από 3 εκατοστά δε σχετιζόντουσαν με σημαντική αρνητική επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά σε γυναίκες με μεγαλύτερα ινομυώματα, τα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης και γεννήσεων παιδιών ήταν σημαντικά χαμηλότερα συγκριτικά με γυναίκες χωρίς ινομυώματα.
Θέματα προς συζήτηση
Σύμφωνα με τη μελέτη η παρουσία δυο ή περισσότερων ινομυωμάτων μεγέθους μεγαλύτερου από 3 εκατοστά, ακόμη και αν δε διαταράσσουν τη μορφολογία της ενδομητρικής κοιλότητας, μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι πως αντιμετωπίζονται οι υπογόνιμες γυναίκες με ενδοτοιχωματικά ινομυώματα.
Μέχρι σήμερα, θεραπεία εκλογής για τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα αποτελεί η χειρουργική αφαίρεση (ινομυοματεκτομή ). Η ινομυοματεκτομή μπορεί να έχει σαν συνέπεια την ανάπτυξη συμφύσεων, εγχειρητικές επιπλοκές και καθυστέρηση στην έναρξη της θεραπείας για την υπογονιμότητα. Επιπλέον, πέρα από την υστεροσκοπική αφαίρεση υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων, η ινομυοματεκτομή δε φαίνεται σύμφωνα με τις μέχρι τώρα μελέτες, να αυξάνει το ποσοστό των γεννήσεων παιδιών.
Πέρα από την ινομυοματεκτομή, ακτινολογικές ή φαρμακευτικές θεραπείας μπορούν αν χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτικές της χειρουργικής επέμβασης, αλλά για αυτές τις μεθόδους δεν υπάρχουν μελέτες.
Συνεπώς η γυναίκα που προσπαθεί να συλλάβει και έχει ινομυώματα, θα πρέπει να ενημερωθεί εκτενώς για τις προοπτικές. Θα πρέπει να γνωρίζει ότι η παρουσία πολλών ή με μεγάλων ινομυωμάτων μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην ικανότητα της να αποκτήσει παιδί. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζει ότι σύμφωνα με υπάρχοντα δεδομένα δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η θεραπεία των ινομυωμάτων, μπορεί να βελτιώσει τη γονιμότητα. Η θεραπεία των ινομυωμάτων, θα πρέπει να προσφέρεται στις γυναίκες, μετά από κατάλληλη ενημέρωση και ιδιαίτερα σε γυναίκες με ιστορικό αποβολών ή επαλειμμένες αποτυχίες σύλληψης με τη βοήθεια τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Σχετικά άρθρα:
