Αδενομύωση
Η αδενομύωση είναι μία παθολογική κατάσταση κατά την οποία κύτταρα παρόμοια με αυτά του ενδομητρίου (του ιστού που καλύπτει το εσωτερικό της μήτρας) αναπτύσσονται στο μυ της μήτρας (μυομήτριο).
Αυτή η κατάσταση κάνει τα τοιχώματα της μήτρας παχύτερα και παραμορφώνει τα αγγεία (αιμοφόρα αγγεία), γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε βαριές, παρατεταμένες και επώδυνες περιόδους. Η αδενομύωση σχετίζεται επίσης με πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνοια), καθώς και με υπογονιμότητα.
Είναι η αδενομύωση ίδια διαταραχή με την ενδομητρίωση;
Η αδενομύωση δεν είναι ίδια με την ενδομητρίωση, η οποία εμφανίζεται όταν κύτταρα του ενδομητρίου αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα. Τα άτομα με αδενομύωση μπορεί επίσης να έχουν ή να αναπτύξουν ενδομητρίωση.
Που οφείλεται η αδενομύωση;
Η ακριβής αιτία της αδενομύωσης είναι άγνωστη.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με το τι προκαλεί αυτή την κατάσταση. Περιλαμβάνουν:
- Μετά από επεμβάσεις: Ανάπτυξη ενδομητρικών κυττάρων στον μυ της μήτρας μετά από τομή που έγινε στη μήτρα κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης (όπως καισαρική τομή) ή κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής λειτουργίας της μήτρας
φλεγμονή της μήτρας που εμφανίζεται μετά τον τοκετό. - Εμβρυϊκοί ιστοί στο τοίχωμα της μήτρας, που υπάρχουν πριν από τη γέννηση και μεγαλώνουν κατά την ενηλικίωση
- Βλαστοκύτταρα στο μυομήτριο
Η αδενομύωση πιστεύεται ότι είναι εξαρτώμενη από την παρουσία οιστρογόνων ή ορμονοευαίσθητη. Συνήθως εξαφανίζεται μετά την εμμηνόπαυση, η οποία λαμβάνει χώρα 12 μήνες μετά την τελευταία έμμηνο ρύση ενός ατόμου, οπότε τα επίπεδα των οιστρογόνων μειώνονται.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αδενομύωσης;
Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης αδενομύωσης. Αυτοί περιλαμβάνουν:
- Ηλικία, με τις περισσότερες γυναίκες να διαγιγνώσκονται στα 30 ή 40 τους, ένα μικρότερο ποσοστό διαγιγνώσκεται ήδη από την εφηβεία τους και μερικές διαγιγνώσκονται μετά την ηλικία των 50 ετών
- Ιστορικό προηγούμενων τοκετών
- Λήψη ταμοξιφαίνης
Άλλοι παράγοντες κινδύνου που έχουν προταθεί, αλλά είναι αμφιλεγόμενοι ή έχουν λιγότερα δεδομένα για να τους υποστηρίξουν, περιλαμβάνουν:
- Μετά από χειρουργική επέμβαση στη μήτρα, όπως καισαρική τομή, ινομυωματεκτομή, απόξεση ενδομητρίου.
- Ιστορικό κατάθλιψης ή χρήση αντικαταθλιπτικών
- Κάπνισμα
Ποια είναι τα συμπτώματα της αδενομύωσης;
Τα συμπτώματα αυτής της πάθησης μπορεί να είναι ήπια έως σοβαρά. Μερικοί γυναίκες μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα.
Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Βαριά ή παρατεταμένη περίοδος
- Επώδυνες κράμπες στην περίοδο (δυσμηνόρροια)
- Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνεια)
- Υπογονιμότητα
Πως γίνετε η διάγνωση της αδενομύωσης;
Η διαγνωστική αξιολόγηση περιλαμβάνει τη γυναικολογική εξέταση και την απεικόνιση της μήτρας. Κατά τη γυναικολογική εξέταση μπορεί να διαπιστωθεί εάν η μήτρα είναι διογκωμένη ή ευαίσθητη στην ψηλάφηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γυναίκες με αδενομύωση μπορεί να έχουν μήτρα διπλάσια ή τριπλάσια από το κανονικό μέγεθος.
Οι απεικονιστικές εξετάσεις που μπορεί να πραγματοποιηθούν περιλαμβάνουν το κολπικό υπερηχογράφημα ή τη μαγνητική τομογραφία.
Υπέρηχος
Ένα κολπικό υπερηχογράφημα μπορεί να βοηθήσει το γυναικολόγο να διαγνώσει την πάθηση, αποκλείοντας παράλληλα άλλες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν αντίστοιχα συμπτώματα.
Η διάγνωση της αδενομύωσης με υπερηχογράφημα μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι δύσκολη.
Μαγνητική τομογραφία
Η απεικονιστική εξέταση εκλογής για τη διάγνωση της αδενομύωσης είναι η μαγνητική τομογραφία.
Σε μια μαγνητική τομογραφία, υπάρχουν διακριτά ακτινολογικά χαρακτηριστικά της μήτρας που θα οδηγήσουν τον ακτινολόγο να υποψιαστεί την παρουσία αδενομύωσης. Παραδείγματα περιλαμβάνουν πάχυνση της περιοχής μεταξύ του ενδομητρίου (επένδυση της κοιλότητας της μήτρας) και του μυομητρίου.
Ποια είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης;
Τα άτομα με ήπιες μορφές αδενομύωσης μπορεί να μην χρειάζονται θεραπεία. Ο γυναικολόγος σας μπορεί να συστήσει θεραπευτικές επιλογές εάν τα συμπτώματά σας επηρεάζουν τις καθημερινές σας δραστηριότητες ή την ποιότητα της ζωής σας.
Οι θεραπείες που στοχεύουν στη μείωση των συμπτωμάτων της αδενομύωσης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της ροής του αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου σας ενώ επίσης ανακουφίζουν από έντονες κράμπες.
Ο γυναικολόγος σας θα σας συμβουλεύσει για το πόσο συχνά να παίρνετε αυτά τα φάρμακα. Ένα πιθανό σχήμα περιλαμβάνει τη λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων 2 έως 3 ημέρες πριν από την έναρξη της περιόδου σας και τη συνέχιση της λήψης κατά τη διάρκεια αυτής.
Ορμονικές θεραπείες
Οι ορμονικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των οιστρογόνων που μπορεί να συμβάλλουν στα συμπτώματά σας. Περιλαμβάνουν:
- Ανάλογα της GnRH
- Αντισυλληπτικά χάπια
- Αντισυλληπτικά μόνο με προγεστίνη, όπως χάπι, ένεση ή ενδομήτρια συσκευή (IUD)
Αφαίρεση ενδομητρίου
Η αφαίρεση του ενδομητρίου περιλαμβάνει τεχνικές αφαίρεσης ή καταστροφής του ενδομητρίου. Είναι μια διαδικασία με σύντομο χρόνο ανάρρωσης.
Αλλά αυτή η διαδικασία μπορεί να μην είναι αποτελεσματική για όλες, καθώς η αδενομύωση συχνά εισβάλλει στον μυ πιο βαθιά. Συνιστάται μόνο σε γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει την τεκνοποίηση ή δεν ενδιαφέρονται να μείνουν έγκυες.
Εμβολισμός μητριαίων αρτηριών.
Ο εμβολισμός της μητριαίας αρτηρίας εμποδίζει την παροχή αίματος προς τη μήτρα. Με τη διακοπή της παροχής αίματος, το αδενομύωμα συρρικνώνεται.
Καταστροφή από συντονισμένη δέσμη υπερήχων κατευθυνόμενη από υπερήχους
Χρησιμοποιεί κύματα υψηλής έντασης με ακρίβεια εστιασμένα για να δημιουργήσει θερμότητα και να καταστρέψει τον στοχευόμενο ιστό. Η θερμότητα παρακολουθείται χρησιμοποιώντας εικόνες υπερήχων σε πραγματικό χρόνο.
Πρώιμες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή η διαδικασία είναι αποτελεσματική στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Χρειάζεται όμως περισσότερη έρευνα.
Υστερεκτομή
Ο μόνος τρόπος για την πλήρη θεραπεία της αδενομύωσης είναι η υστερεκτομή, η οποία περιλαμβάνει την πλήρη χειρουργική αφαίρεση της μήτρας. Εφαρμόζεται μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις και σε άτομα που δεν σκοπεύουν να γεννήσουν στο μέλλον.
Οι ωοθήκες σας έχουν καμία επίδραση στην αδενομύωση και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος αφαίρεσης τους στα πλαίσια της θεραπείας της αδενομύωσης, εκτός αν συντρέχουν άλλοι λόγοι.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της αδενομύωσης;
Τα συμπτώματα της αδενομύωσης μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον τρόπο ζωής μιας γυναίκας. Μερικές γυναίκες θα έχουν υπερβολική αιμορραγία και πυελικό πόνο που μπορεί να τους εμποδίσει να απολαμβάνουν κανονικές δραστηριότητες όπως η σεξουαλική επαφή.
Οι γυναίκες με αδενομύωση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης αναιμίας, η οποία προκαλείται από απώλεια αίματος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει κόπωση, ζάλη και κυκλοθυμία.
Η αδενομύωση έχει επίσης συνδεθεί με άγχος, κατάθλιψη και ευερεθιστότητα.
Σχετικά θέματα:
