Πυελική φλεγμονή

Πυελική φλεγμονή (πυελική φλεγμονώδης νόσος)

Τι είναι η πυελική φλεγμονώδης νόσος (πυελική φλεγμονή);

Η πυελική φλεγμονώδης νόσος ή πυελική φλεγμονή είναι μόλυνση των έσω γεννητικών οργάνων  της γυναίκας (μήτρα, σάλπιγγες και ωοθήκες).

Είναι συχνή πάθηση.

Η πυελική φλεγμονή προκαλείται όταν μικρόβια μεταφέρονται μέσω του κόλπου και του τραχήλου, στη μήτρα, τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες.

Τα μικρόβια μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη φλεγμονών (ενδομητρίτιδα, σαλπιγγίτιδα, εξαρτηματίτιδα) ή και αποστημάτων στις ωοθήκες και στις σάλπιγγες (σαλπιγγοωοθηκικό απόστημα). 

πυελική φλεγμονή

 

Τι προκαλεί την πυελική φλεγμονώδη νόσο;

Δυο σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, τα χλαμύδια και η γονόρροια αποτελούν τα κύρια αίτια της πυελικής φλεγμονώδους νόσου. Τόσο τα χλαμύδια όσο και η γονόρροια μπορεί να μην προκαλούν άλλα ενοχλήματα στη γυναίκα. Αν μια γυναίκα μολυνθεί από γονόρροια ή χλαμύδια και δε λάβει θεραπεία, μπορεί να αναπτύξει πυελική φλεγμονώδη νόσο, σε διάστημα που κυμαίνεται από μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες. Πυελική φλεγμονώδης νόσος μπορεί να προκληθεί επίσης από λοιμώξεις που δεν είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενες όπως η βακτηριακή κολπίτιδα.

 

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της πυελικής φλεγμονώδους νόσου;

Η πυελική φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπλοκές:

  • Υπογονιμότητα. Μια στις δέκα γυναίκες με πυελική φλεγμονή, θα έχουν θέματα γονιμότητας. Η πυελική φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει βλάβες στις σάλπιγγες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξη των σαλπίγγων και αδυναμία γονιμοποίησης του ωαρίου.
  • Εξωμήτρια (έκτοπη) κύηση. Οι βλάβες των σαλπίγγων μπορεί να είναι αιτία να μη μπορεί να μεταφερθεί το γονιμοποιημένο ωάριο στη μήτρα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την εμφύτευση του κυήματος στη σάλπιγγα.
  • Χρόνιο πυελικό πόνο. Η πυελική φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη χρόνιου πυελικού πόνου.

 

Ποιες γυναίκες κινδυνεύουν να αναπτύξουν πυελική φλεγμονή;

Η πυελική φλεγμονή μπορεί να αναπτυχθεί σε γυναίκες κάθε ηλικίας που είναι σεξουαλικά ενεργές. Είναι περισσότερο συχνή σε νεαρές γυναίκες. Γυναίκες μικρότερες των 25 ετών είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν πυελική φλεγμονή. 

Επίσης γυναίκες με τους ακόλουθους παράγοντες κινδύνου, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν πυελική φλεγμονή:

  • Λοίμωξη από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, κυρίως χλαμύδια και γονόρροια.
  • Πολλοί ερωτικοί σύντροφοι (όσο περισσότεροι, τόσο μεγαλύτερος κίνδυνος)
  • Σύντροφος με πολλούς ερωτικούς συντρόφους
  • Ιστορικό σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων

 Μερικές έρευνες υποστηρίζουν ότι γυναίκες που κάνουν συχνές κολπικές πλύσεις, έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης πυελικής φλεγμονής. Οι κολπικές πλύσεις ενδεχομένως να βοηθούν τα βακτήρια που προκαλούν κολπική φλεγμονή να περάσουν από τον κόλπο προς τη μήτρα και τις σάλπιγγες. 

 

Ποια είναι τα συμπτώματα της πυελικής φλεγμονής;

Μερικές γυναίκες με πυελική φλεγμονή μπορεί να έχουν ήπια ή και καθόλου συμπτώματα. Επειδή τα συμπτώματα μπορεί να είναι ασαφή σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να μην αναγνωριστούν από τη γυναίκα ή και από το γυναικολόγο.

Τα πιο συχνά συμπτώματα της πυελικής φλεγμονής είναι τα ακόλουθα:

  • Ανώμαλη κολπική έκκριση
  • Πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς
  • Πόνος δεξιά στην κοιλιά
  • Ανώμαλη κολπική αιμόρροια
  • Πυρετός και ρίγος
  • Πόνος στην ούρηση
  • Ναυτία και εμετούς
  • Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή

 Η ύπαρξη ενός ή περισσότερων από τα συμπτώματα αυτά δε σημαίνει ότι υπάρχει πυελική φλεγμονή. Θα μπορούσε να είναι ένδειξη κάποιου σοβαρού προβλήματος όπως η σκωληκοειδίτιδα ή η εξωμήτρια κύηση. Αν παρουσιάζεται κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει να γίνει εκτίμηση από το γυναικολόγο σας ή άλλο ιατρό.

 

Πως γίνεται η διάγνωση της πυελικής φλεγμονής;

Για τη διάγνωση της πυελικής φλεγμονής, ο γυναικολόγος θα σας κάνει ερωτήσεις σχετικά με το ιατρικό σας ιστορικό, τις σεξουαλικές σας συνήθεις, τη χρήση αντισυλληπτικών μεθόδων και τα συμπτώματα σας. Αν έχετε συμπτώματα που μπορεί να σχετίζονται με πυελική φλεγμονή, θα γίνει γυναικολογική εξέταση. Η εξέταση θα δείξει αν υπάρχει ευαισθησία στην περιοχή των αναπαραγωγικών οργάνων. Θα γίνει λήψη υγρού από τον τράχηλο, για να γίνει έλεγχος για χλαμύδια και γονόρροια

Θα υποβληθείτε σε διακολπικό υπερηχογραφικό έλεγχο, για να διαπιστωθεί η κατάσταση των έσω γεννητικών οργάνων. Επίσης μπορεί να γίνουν και αιματολογικές εξετάσεις. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί αξονική τομογραφία ή περισσότερο επεμβατικές μέθοδοι, όπως η λήψη βιοψίας του ενδομητρίου και η διενέργεια λαπαροσκόπησης.

 

Πως αντιμετωπίζεται η πυελική φλεγμονή;

Η πυελική φλεγμονή μπορεί να θεραπευτεί. Εντούτοις η θεραπεία δε μπορεί να αντιστρέψει τυχόν συμφύσεις ή ουλές που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της φλεγμονής. Για όσο περισσότερο διάστημα παραμένει η πυελική φλεγμονή χωρίς θεραπεία, τόσο αυξάνει η πιθανότητα για επιπλοκές όπως η υπογονιμότητα.

Η πυελική φλεγμονή αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Η χορήγηση αντιβιοτικών συνήθως αρκεί για να υποχωρήσει η φλεγμονή. Μπορεί να χορηγηθούν δυο ή περισσότερα αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά μπορεί να χορηγηθούν ενδοφλέβια, ενδομυϊκά ή από το στόμα. Σε αρκετές περιπτώσεις τα συμπτώματα υποχωρούν πριν την υποχώρηση της φλεγμονής. Σε αυτή την περίπτωση δε θα πρέπει να διακόψετε την αγωγή, αλλά να τη συνεχίσετε για όσο διάστημα σας έχει συστηθεί.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία.

Νοσηλεία θα συστηθεί σε γυναίκες, στις οποίες:

  • Δεν υπάρχει σαφής διάγνωση
  • Είναι έγκυες
  • Πρέπει να λάβουν ενδοφλέβια αγωγή
  • Έχουν ναυτία και εμετό
  • Έχουν βαριά κλινική εικόνα
  • Έχουν υψηλό πυρετό
  • Έχουν απόστημα στις σάλπιγγες ή τις ωοθήκες

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην παρουσία αποστήματος μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αντιμετώπιση. 

Οι σύντροφοι των γυναικών με πυελική φλεγμονή θα πρέπει να λάβουν θεραπεία. Γυναίκες με πυελική φλεγμονή μπορεί να έχουν συντρόφους με χλαμύδια ή γονόρροια. Κάποιος μπορεί να έχει μολυνθεί από αυτά τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, ακόμη και αν δεν παρουσιάζει συμπτώματα.

 

Πως μπορεί να προληφθεί η ανάπτυξη πυελικής φλεγμονής;

Για να προληφθεί η πυελική φλεγμονή, θα πρέπει να λαμβάνεται τις προφυλάξεις που ακολουθούνται για την αποφυγή των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων:

  • Χρήση προφυλακτικού σε κάθε επαφή.
  • Αποφυγή του ευκαιριακού sex.
  • Περιορισμό του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων.
  • Εφαρμογή πρακτικών υγιεινής.
  • Αποφυγή επαφής με οποιαδήποτε πληγή, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
  • Αποφυγή κατάχρησης αλκοόλ ή της χρήσης ναρκωτικών που μπορεί να οδηγήσουν στην παραμέληση των κανόνων ασφαλούς σεξουαλικής συμπεριφοράς.

 


Σχετικά θέματα: